Verre vriendjes van Namibië

Hé, ken je pater Martin van der Avoird? Hij werkt in Namibië en zorgt dat er hostels zijn, waar kinderen wonen en naar school kunnen gaan.
Hij komt uit Molenschot en daarom steunen de parochie en de Molenschotse inwoners al sinds jaar en dag zijn werk: ‘De Verre vriendjes van Namibië’. Elke maand schrijft hij ons een nieuwsbrief ‘De Nuusbrokkies van Namibië’. De taal is Afrikaans, een dochtertaal van het Nederlands, ontstaan uit zeventiende-eeuwse Nederlandse dialecten. Lees het eens, het klinkt geweldig!
Pater Martin van der Avoird werkt sinds zijn priesterwijding in 1967 in Namibië. Een land in zuidelijk Afrika, aan de kust van de Atlantische Oceaan tussen Angola en Zuid-Afrika. De hoofdstad is Windhoek.
Pater Martin behoort tot de congregatie van Oblaten van Sint Franciscus van Sales (osfs). Een groot deel van het land o.a. Cambridge, Windhoek, Aranos, Rehoboth en Witkrans behoort tot zijn werkgebied. Plaatsen, die honderden kilometers uit elkaar liggen. In Cambridge is een grote boerderij, die verhuurd wordt. De opbrengsten hiervan worden gebruikt voor de bekostiging van de hostels.
Pater Martin vierde op 11 maart 2017 zijn 50 jarig priesterjubileum in Namibië, maar ook in Molenschot op 23 april, toen hij even terug was. “Als je 75 jaar oud bent, mag je stoppen met het werk”, zegt pater Martin. Hij is al 76 jaar en heeft ‘nog geen fluitje gehoord’ dat hem terugfluit naar Nederland. Hij wil dat ook niet horen. Zijn werk en passie liggen in Namibië, het schoonste land van Afrika. Hij blijft er!

De Nuusbrokkies van pater Martin van der Avoird:

  • Die Nuusbrokkies van Namibia – juni 2018 –

    Dit is 5 Junie en de tijd vliegt voorbij. We zitten in onze wintertijd en dit is al erg koud in de nacht : rond de 4 of 5 graden en soms lijkt het al, …

Klik hier voor nog meer verslagen van pater Martin van der Avoird op de site van de Oblaten.

Meer nieuws:

  • Pater Martin bedankt de drie koningen zangers – januari 2018

    Beste Verre vriendjes van Molenschot, biezonder de kinderen, die de driekoningen liedjes gezongen hebben en rondgegaan zijn !!‘

    Beste kinderen van de driekoningen groepjes.
    Toevallig heb ik juist 10 dagen geleden ‚n programma op de televisie gezien van Belgie, waar ook de groepjes kinderen bij de huizen rond gegaan zijn om ‚n liedje te zingen en dan geld op te halen voor ‚n goed doel. Ze zeiden, dat ze het jammer vonden, dat die oude gewoonte stilweg aan het verdwijnen is, maar dat heel veel mensen , dat jammer zouden vinden als er geen kinderen meer zouden rondkomen. Zij zouden met liefde graag ‚n paar Euro voor het goede doel aan de kinderen aanbieden.
    Zo dacht ik dus, dat dit in Nederland ook zeker het geval zal zijn en dat er misschien maar weinig kinderen meer geinteresseerd daarvoor kunnen worden…….
    Maar toen opeens liet mijn jongste broer : Jan en Leny van der Avoird weten, dat jullie toch met ongeveer 12 kinderen rondgegaan zijn en ‚n grote kollekte van 280,-Euro bijmekaar gebracht hebben. Die is toen maar bijgevuld tot 300 Euro.
    Jullie weten, dat Jan en Leny van der Avoird, dat bedrag altijd gaan < verdubbelen >…..dus die 300 Euros worden 600.- Euros.
    Daarbij is het laatste geld uit de zakken van de molenschotters gehaald door de kollekte van Kerstfeest erbij te doen en dat was 400,- Euro….
    Dus bij elkaar wordt zomaar weer 1000,- Euro naar Namibia over gestuurd voor de verre vriendjes in Namibia.
    In Namibiaanse geld omgezet is dat ‚n groot kapitaal : ongeveer 15.000.- Namiebiese Dollars.
    De verre vriendjes van Namibia zeggen voor jullie : Baie, baie dankie, dat julle so baie moeite gemaak het om die geld bymekaar te gaan sing !!!!!!!
    Ome Gerrit Schrauwen heeft weer voor ‚n heleboel foto’s gezorgd en die zijn heel mooi overgekomen. Jullie weten, dat zijn vrouw, Toos Schrauwen, in die revalidasie centrum in Oosterhout verpleegd wordt.
    Zij zou anders ook bij jullie zijn komen kijken, zoals de andere jaren.
    Ik zal over ‚n paar maanden vakantie in Nederland komen houden : Misschien van half Augustus tot half September…twee maanden. Misschien kan ik voor die tijd ‚n paar kleine olifantjes vangen en die mak maken, zodat ik ze in mijn koffer kan meenemen voor de kinderen die gezongen hebben.
    Ik wil jullie hartelijk bedanken en ook de Pastoor en schoolleiders en pastorale werkers en allemaal die meegewerkt hebben om de kinderen weer met chocolade of iets anders terug te verwelkomen.
    Baie, baie, baie Dankie. en baie groete van alle verre vriendjes en eendag weer totziens in Molenschot.
    P. Martin.

Naar boven