Verre vriendjes van Namibië

Hé, ken je pater Martin van der Avoird? Hij werkt in Namibië en zorgt dat er hostels zijn, waar kinderen wonen en naar school kunnen gaan.
Hij komt uit Molenschot en daarom steunen de parochie en de Molenschotse inwoners al sinds jaar en dag zijn werk: ‘De Verre vriendjes van Namibië’. Elke maand schrijft hij ons een nieuwsbrief ‘De Nuusbrokkies van Namibië’. De taal is Afrikaans, een dochtertaal van het Nederlands, ontstaan uit zeventiende-eeuwse Nederlandse dialecten. Lees het eens, het klinkt geweldig!
Pater Martin van der Avoird werkt sinds zijn priesterwijding in 1967 in Namibië. Een land in zuidelijk Afrika, aan de kust van de Atlantische Oceaan tussen Angola en Zuid-Afrika. De hoofdstad is Windhoek.
Pater Martin behoort tot de congregatie van Oblaten van Sint Franciscus van Sales (osfs). Een groot deel van het land o.a. Cambridge, Windhoek, Aranos, Rehoboth en Witkrans behoort tot zijn werkgebied. Plaatsen, die honderden kilometers uit elkaar liggen. In Cambridge is een grote boerderij, die verhuurd wordt. De opbrengsten hiervan worden gebruikt voor de bekostiging van de hostels.
Pater Martin vierde op 11 maart 2017 zijn 50 jarig priesterjubileum in Namibië, maar ook in Molenschot op 23 april, toen hij even terug was. “Als je 75 jaar oud bent, mag je stoppen met het werk”, zegt pater Martin. Hij is al 76 jaar en heeft ‘nog geen fluitje gehoord’ dat hem terugfluit naar Nederland. Hij wil dat ook niet horen. Zijn werk en passie liggen in Namibië, het schoonste land van Afrika. Hij blijft er!

De Nuusbrokkies van pater Martin van der Avoird:

  • Die Nuusbrokkies van Namibia – april 2020 –

    Dit is maandag, 6 April en we zitten dus al klaar in de Stille Week, de voorbereiding van het Paasfeest. Wij hebben gisteren met 5 personen in de kerk Palmzondag gevierd. Buitenkant zaten ook ongeveer …

Klik hier voor nog meer verslagen van pater Martin van der Avoird op de site van de Oblaten.

Meer nieuws:

  • Die Nuusbrokkies van Namibia – april 2020

    Dit is maandag, 6 April en we zitten dus al klaar in de Stille Week, de voorbereiding van het Paasfeest. Wij hebben gisteren met 5 personen in de kerk Palmzondag gevierd. Buitenkant zaten ook ongeveer 20 personen op de zitplekken op ‘n mooie een meter afstand van elkaar en de andere parochianen hebben thuis zich in gebed verenigd met het Volk van God. Wij hebben samen het lijdingsverhaal gelezen en na de H. Mis de groep buitenkant ingelicht over de plechtigheden op Witte Donderdag, Stille Vrijdag, Paassaterdag en Paasfeest. Daarna hebben we hen ook de zegen gegeven en gevraagd, dat ze de plechtigheden ook maar thuis als familie zullen moeten proberen te vieren. Maar dit jaar is maar alles anders en de < Paasstemming > is nog helemaal niet daar.

    Na het middageten was ik even naar bed gegaan voor ‘n klein middagslaapje. Toen klopte mijn voorman Lukas aan het venster, dat daar ‘n paar jeugdiges met 5 honden bij de watertank waren. Op zaterdag waren ook al jeugdiges in ons veld geweest en zijn we er achteraan gereden. Ze zijn toen tussen de bossen verdwenen. Maar nu nam ik gauw mijn klein geweer .22, waarmee je hazen en honden kan schieten. Toen we bij de watertank kwamen met ons vrachtwagentje, waren ze natuurlijk al de bossen in gevlucht. Zij hadden met ‘n mes 4 gaten in de watertank gestoken, zodat ze water konden drinken….het water spoot eruit.
    Een van de honden was bezig om zich lekker in het water te laten afkoelen. Omdat ik hem niet wilde laten weglopen schoot ik maar snel en was het derde koeltjie om hem echt dood te maken. Omdat ze die grote plastiektank kapot gestoken hadden, heb ik direkt de politie opgebeld en verteld wat er gebeurd was. Binnen ‘n half uur waren ze met twee politie beambtes hier, waarvan een ‘n vrouw was en toevallig ook nog van ons kerk. Ze hebben de situasie bekeken en de schade aan de watertank en toen probeerden we daar in de omgeving de jeugdiges met de honden te vinden. De politie is toen naar Aranos terug gereden om nog ‘n paar mensen te zoeken en onze voorman heb ik met ons bakkie naar de grensdraad met Aranos se zwart woonbuurt gestuurd om de jeugdiges met de honden daar voor te keren en de honden te schieten, als ze daar terug voorbij zouden komen. Toen Lukas bij de grensdraad kwam, vond hij daar ‘n donkiekar langs de grensdraad. Die stond klaar om het vlees van de springbokken of steenbokjes te vervoeren. Hij belde mij op en ik zei, dat hij daar maar moest wachten. Intussen kwam de politie terug met twee groot mannen en die zijn toen naar de donkiekar gebracht, om die naar de politiepost in Aranos te brengen. Die mannen kenden de eigenaar van die donkiekar en die donkies en die kwamen toen al gauw bij de politie om hun kar met donkies terug te halen. Hij beloofde, dat hij op maandag de jongens bij de politie zou gaan brengen en dat dan alles verder zou uitgezocht worden. Vanmorgen om 08.00 uur kwam de politie met de kwaaddoeners en de eigenaars van de donkiekar naar Cambridge. We zijn toen maar achter hen aan gereden en hebben eerst nog ‘n keer de schade aan de watertank voor hen allen goed laten zien en toen zijn we naar de politiestasie gereden om hen te verhoren.
    Intussen zijn nog ‘n paar andere kinderen erbij gehaald, die ook zaterdag in het veld geweest waren. Maar ze beschuldigden elkaar en logen en dat heeft de hele voormiddag geduurd. We hebben nu ‘n verklaring op laten schrijven, dat er vandaag nog enkele honden geschoten moeten worden, die er zeker bij geweest zijn en de eigenaars van de donkiekar zal ND 500,00 voor de schade betalen, zodat de watertank op ‘n manier hersteld zal kunnen worden. De eigenaar van de dooie hond heeft zich ook nog niet komen aanmelden natuurlijk. Onze farm grenst aan het gebied van de zwarte woonbuurt van Aranos. Dikwijls wordt de heining gewoon doorgeknipt en plat gegooid, zodat ze er met de donkiekar overheen kunnen rijden om hout te komen zoeken. Mijn voorganger, Vdr. Walter Desa was in zijn tijd al moedeloos, toen er elke week weer schapen of geiten gestolen werden en er elke keer weer hofzaken waren. Hij heeft toen alle schapen en geiten verkocht en nog alleen met koeien geboerd. Toen ik de farm en zending bij hem overgenomen heb, hebben we de farm verhuurd, zodat we niet elke keer weer die ergernis hebben. Maar de stelerij van hout en steenbokken en springbokken is maar altijd verder gegaan. We hadden een stenen tank, maar die was ‘n beetje te klein voor het vee, maar ook voor onze school met ‘n hostel van 237 kinderen, waar de kranen bijna altijd openstaan. Daarom hebben we twee grote plastiek tanken daaraan gekoppeld in met elkaar, zodat we maar een keer per dag hoeven te pompen.

    Het gesprek van de dag is bij ons ook het coronavirus. Toen de eerste twee gevallen aangetekend zijn, heeft Namibia al zijn grenzen direct afgesloten. De vluchten van Europa naar Namibia zijn gekanseleerd en toeristen zijn terug gestuurd. Namibianen die terug kwamen, werden 14 dagen in isolasie gestuurd. De scholen en universiteiten zijn gesloten en alle strenge maatregelen van Nederland zijn ook hier direkt van toepassing gemaakt. Ook zijn er al 3 Regios totaal afgesloten, omdat daar ook enkele gevallen van corona vastgesteld waren. Namibia heeft maar 91 beddens met intensieve zorgeenheden ( I.C.U.) Daar zijn er 24 in de staatshospitelen en 67 in privaathospitalen. Daarom wil Namibia voorkomen dat de coronavirus over de grens kan inkomen….: < Beter voorkomen dan te genezen>.

    Het is nog ‘n groot vraagteken, wanneer de scholen weer zullen opengaan. Eigenlijk zou dat op 14 April weer gaan gebeuren, maar het kan zijn, dat die datum verder uitgesteld zal gaan worden. Volgens de krant Republikein hebben we pas 16 geregistreerde gevallen van het coronavirus. Het is bijna niet te geloven, dat het coronavirus ook niet in Namibia zijn slachtoffers zal gaan maken, zoals ook in Zuid-Afrika al begonnen is.

    ‘n paar dagen geleden op 2 April heeft het van 18 tot 90 mm geregend rond Mariental. Bij sommige boeren is 100 mm in ‘n uur neergestort. Daar was ‘n foto van de oude struisvogelfarm, die meer als ‘n halve meter diep onder water stond en de teerstraat kon ook ‘n tijd niet gebruikt worden. Wij waren gelukkig met 23 mm en dit heeft het veld heel goed geholpen.

    We zitten in de Stille Week en dit is nog maar ‘n paar dagen voor Paasfeest. Jullie zijn net met de lente begonnen en allemaal willen naar de stranden en parken om van de zon te genieten en de inperking af te schudden. Ook de Belgen zeggen nog: Blijf in jouw Kot, hou jou bij de voorschriften, blijf twee meters van elkaar af en wees verantwoordelijk voor elkaar. Ik wens allemaal ‘n Mooie Paasfeest toe en ‘n prachtige lente met zijn bloemenpracht, die je hier echt mist. De ellende van de corona zal zeker nog ‘n hele tijd aanhouden en daarom heb ik nog geen vakantie tijd vastgelegd. Mijn plannen waren in Julie en Augustus, maar dit zal zeker nog niet mogelijk worden.
    Hartelijk gegroet en weer tot de volgende maand.
    P. Martin.

Naar boven