Teamleider
Werkvelden: Parochievernieuwing, Diaconie, Communicatie en Oecumene
Email: rvuden@parochiedongen.nl
Op 21 april 1960, één dag na mijn geboorte, werd ik gedoopt in de Dominicuskerk van Tiel. Vanaf mijn 4 jaar groeide ik op in Oosterhout. Na mijn middelbare school studeerde ik theologie in Tilburg en in 1988 ging ik het parochiepastoraat in; eerst in Princenhage, daarna Bavel en Ulvenhout. In december 1995, op de dag van de Mensenrechten, heeft bisschop Muskens mij tot diaken gewijd. In 2010 werd mijn werkgebied uitgebreid met de voormalige Jeruzalemparochie in Breda.
In diezelfde tijd werd ik afgevaardigde van de bisschop in de landelijke Katholieke Vereniging voor Oecumene. Het is werk, waardoor ik verder kon kijken dan de grenzen van mijn parochies of van mijn bisdom. Mijn blik werd ruimer en ik kreeg meer oog voor ontwikkelingen van de RK Kerk in Nederland en wereldwijd. Ook versterkte mijn inzicht in andere kerken. Een verrijking.
Bisschop Liesen benoemde mij en het hele team op 1 maart 2016 voor de Parochie Heilige Geest in Rijen en de Parochie Dongen Klein Dongen Vaart. Hoewel ik helemaal thuis was in Breda, heb ik van harte ingestemd met deze benoeming. Mijn eerste zorg was dat ik binnen mijn werkgebied wilde wonen, liefst op een pastorie, te midden van de vrijwilligers. En ik ben blij dat ik een deel van de pastorie in Rijen heb kunnen betrekken. Natuurlijk moest ik wennen aan de nieuwe plek en moesten de parochianen aan mij wennen, maar ik kan tevreden terugkijken op de eerste jaren. Met een nieuw team hebben we het werk van onze voorgangers voortgezet, maar hebben we ook noodzakelijke, nieuwe stappen genomen. Het Pastoraal Plan dat we in 2018 afleverden, bleek na een jaar een goed document om ons te scharen in een wereldwijde beweging van Parochievernieuwing.
- De dieven - december 2022
Ze komt uit de slaapkamer en knoopt haar vest dicht. Zoals elke dag loopt ze eerst naar de thermostaat en staart naar het schermpje alsof ze de temperatuur omhoog wil kijken. Veertien graden?
Ze loopt naar het raam en veegt het vocht opzij. Beneden zich ziet ze de auto’s met haastige ruitenwissers en de fietsers in gebukte houding.
“Misschien toch maar op dertien graden,” denkt ze.
Terug naar de slaapkamer, het gordijn van de kledingkast opzij en het rode truitje met het colletje pakken. Nog een blik in de spiegel: Hij past net. Het vest kan er nog overheen.
Als de brievenbus kleppert, raapt ze de folders van de deurmat en leest ze de magische woorden: ‘korting’ en ‘wintersale’. Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Ze geniet van de vrolijke mensen op de plaatjes en van de woorden vol belofte. Even droomt ze weg: Kerstmis bij haar moeder thuis; met de kerstboom, het stalletje en het kindje.Dan zwaait de deur open. Haar vriend stapt binnen. Zijn zwarte krullen zwaaien rond. Zijn opgewekt humeur verspreidt zich door de ruimte. Hij opent de boodschappentas en reikt haar een warm volkorenbrood. Dan goudgele boter en zelfs een pot pindakaas. “Zie je wel,” lacht hij, “weer te eten.” Ze kijkt van het geurige brood naar de thermostaat. Raakt zijn vertrouwen dan nooit op? “Hoe gaat het?”, vraagt hij. “Steeds harde buiken…”. En jammerend vervolgt ze: “Waar laten we het straks?”
Meteen springt hij op, opent de voordeur en pakt iets uit de hal… Enkele seconden later toont hij haar een kribje met stro. “Van de kerststal op het plein…”
Als hij haar twijfel ziet, heft hij zijn armen omhoog, vormt een grimas en roept ernstig verontwaardigd: “De dieven! Kunnen ze met hun jatten niet van een kerstkribje afblijven?” Zijn ogen gaan stralen en een ondeugende grijns volgt. Ze wil nog protesteren, maar een bevrijdende lach komt uit haar binnenste omhoog. Met haar handen beschermt ze het kindje in haar schoot.Rob van Uden
- Dit is wat we nodig hebben - november 2022
- Een nieuw seizoen, wees goed voor elkaar - september 2022
- Fijn dat je er bent - juni 2022
- Hemelvaart en Pinksteren - mei 2022
- Palmzondag begrijpen - maart 2022
- Je land is je leven - februari 2022
