Voordat de Synode in Rome begon, was er op het Sint Pietersplein en in meerdere Nederlandse kerken een oecumenisch gebed van jongeren voor het welslagen van de Synode. Meteen herkennen we belangrijke thema’s voor de kerk van morgen: oecumene, jongeren, gebed.
Daarna gingen de deelnemers van de Synode in een driedaagse retraite met inleidingen, gesprek en gebed. De opening was bijzonder: “Ik ben me bewust van mijn persoonlijke beperkingen. Ik ben oud, blank, een westerling en een man. Al deze aspecten van mijn identiteit beperken mijn begrip. Dus ik vraag jullie om vergeving voor de ontoereikendheid van mijn woorden. We zijn allemaal radicaal incompleet en hebben elkaar nodig.”
Dit realisme bleef terugkomen: “Sommigen zijn bang voor wat ons te wachten staat. Sommigen hopen dat de Kerk zal veranderen, dat we radicale beslissingen zullen nemen, bijvoorbeeld over de rol van vrouwen in de Kerk. Anderen zijn bang voor die veranderingen en vrezen dat ze zullen leiden tot verdeeldheid.”
Op woensdag 4 oktober is de Synode werkelijk begonnen. Op tafel ligt een werkdocument, waarin de gesprekken in de parochies, bisdommen en continenten zijn verwerkt. We herkennen de vragen van de missionaire kerk: Kunnen we gastvrij zijn en niemand uitsluiten? Kunnen we de bijdrage van iedere gedoopte in de zending waarderen en onze bestuursstructuren aanpassen aan de zending in onze tijd?
In onze parochies volgen we sinds 2021 het Synodaal Proces en vertalen dat in onze parochievernieuwing. Op 7 september hadden we bijv. een Miniconferentie met de kerken van Dongen, Rijen en ’s Gravenmoer over gastvrijheid en inclusiviteit. En op zondag 29 oktober komt dit thema terug in de oecumenische viering bij de Evangelische Kerk Hoop in het Cambreurcollege. Aanvang 10.00 uur.
Bidden we met elkaar voor een vruchtbare Synodaal Proces, in Rome en in onze kerken.