Parochie Heilige Geest

Rijen, Molenschot en Hulten

Volg ons op Facebook

Verre vriendjes van Namibië

Hé, ken je pater Martin van der Avoird? Hij werkt in Namibië en zorgt dat er hostels zijn, waar kinderen wonen en naar school kunnen gaan.
Hij komt uit Molenschot en daarom steunen de parochie en de Molenschotse inwoners al sinds jaar en dag zijn werk: ‘De Verre vriendjes van Namibië’. Elke maand schrijft hij ons een nieuwsbrief ‘De Nuusbrokkies van Namibië’. De taal is Afrikaans, een dochtertaal van het Nederlands, ontstaan uit zeventiende-eeuwse Nederlandse dialecten. Lees het eens, het klinkt geweldig!
Pater Martin van der Avoird werkt sinds zijn priesterwijding in 1967 in Namibië. Een land in zuidelijk Afrika, aan de kust van de Atlantische Oceaan tussen Angola en Zuid-Afrika. De hoofdstad is Windhoek.
Pater Martin behoort tot de congregatie van Oblaten van Sint Franciscus van Sales (osfs). Een groot deel van het land o.a. Cambridge, Windhoek, Aranos, Rehoboth en Witkrans behoort tot zijn werkgebied. Plaatsen, die honderden kilometers uit elkaar liggen. In Cambridge is een grote boerderij, die verhuurd wordt. De opbrengsten hiervan worden gebruikt voor de bekostiging van de hostels.
Pater Martin vierde op 11 maart 2017 zijn 50 jarig priesterjubileum in Namibië, maar ook in Molenschot op 23 april, toen hij even terug was. “Als je 75 jaar oud bent, mag je stoppen met het werk”, zegt pater Martin. Hij is al 76 jaar en heeft ‘nog geen fluitje gehoord’ dat hem terugfluit naar Nederland. Hij wil dat ook niet horen. Zijn werk en passie liggen in Namibië, het schoonste land van Afrika. Hij blijft er!

De Nuusbrokkies van pater Martin van der Avoird:

  • Die Nuusbrokkies van Namibia - juni 2025

    Op 31 Mei 2025 is in Namibia ‘n grote boom omgevallen. Dit wordt meestal gezegd, als daar ‘n grote politieke leider gestorven is…..!
    Maar ik praat nu van ‘n religieuze Zuster Paule Elizabeth Atiogbe O.S.F.S., die op 31 Mei in de avond gestorven is in Karasburg. Toen ik in Mei 1968 in het land gekomen ben, heb ik haar voor de eerste keer in Karasburg ontmoet als ‘n schoolzuster bij de staatsschool. Ik ben toen 100 km verder gebracht naar mijn eerste werkplek: R.C.Mission Heirachabis, ‘n farmplek van ongeveer 70.000 hectare groot, waar Pater Karl Temper en ‘n oude broeder Hugo Honzak mij verwelkomd hebben.
    Bij het afsterven en begrafenis van Sr. Paule Elizabeth denk ik ook aan P. Graff en P. Fuchs die jarelank Karasburg en omgeving bediend hebben. Ik wil ook enkele namen van Oblate zusters van Heirachabis opnoemen, die mij geholpen hebben om daar de eerste jaren van eenzaamheid te kunnen doorkomen. Dit waren: Zuster Marie-Jeanne, Zuster Anne-Joseph, Zuster Cajatan en Zuster Jeanne-Agnes. Dit waren de Oblate zusters die de school en het hostel draaiend gehouden hebben en mij met hun moederlijke liefde ondersteund hebben. Elke buitenplek rond Karasburg had zijn eigen priester en we waren met 7 priesters in het zuiden van Namibia. Op het ogenblik zijn daar maar twee priesters van Namibia, die daar het werk nu moeten doen. Alle buitenlandse priesters zijn intussen gestorven behalve twee: Emeritus -Bisschop Poellitzer 85 jaar en ik 84 jaar. Daar is nog ‘n oude Benedictijnse priester Eugen bijgekomen in de paar laatste jaren, ook 84 jaar oud en pensionaris in Bethanien bij hun zusters. Binnenkort zullen deze drie < Grijs of witkoppe > ook van het wereldtoneel verdwijnen !!
    De begrafenis van Zuster Paule Elizabeth zal op vrijdag 13 Junie gaan plaatsvinden in Karasburg om 10.00 uur. De kerk zal zeker te klein zijn, want ik verwacht dat de meeste Oblate zusters van Suid-Afrika ook zullen komen en ook heel veel priesters. Zij was heel haar leven in Karasburg en zij is 96 jaar oud geworden. Mag God haar belonen voor alles wat zij in haar leven voor anderen betekend heeft !!!!

    Ik geef hier ‘n letterlijke verslag uit de krant <Republikein> van 30 Mei 2025.
    < Die herdenking vereer die slagoffers van die Herero en Nama –volksmoord, wat tussen 1904 – 1908 deur Duitse koloniale magte gepleeg is. Tienduisende is doodgemaak deur massa-teregstellings, gedwonge verplasings en verhongering.
    Terwyl de Namiebiese regering 28 Mei as Volksmoordherdenkingsdag ingestel het, het sommige verteenwoordigers van die Herero en Nama gemeenskappe die keuse van datum bevraagteken en daarop gewys, dat dit geen direkte verband met die volksmoord se deurslaggewende gebeure het nie. Hulle pleit eerder vir die amptelike erkenning van 2 Oktober…. die datum in 1904, toe die Duitse generaal Lothar von Trotha die uitwissingsbevel teen die Herero-volk uitgereik het. Duitsland het die gruweldade amptelik in 2016 as volksmoord erken en in 2021 sowat ND 21.4 miljard oor 30 jaar in ontwikkelingshulp aan Namibia aangebied. Die ooreenkoms het egter kritiek ontlok, omdat dit direkte vergoeding aan die afstammelinge van die slagoffers uitsluit.
    (Ik heb de letterlijke tekst genomen uit de krant, omdat ik niet wil inmengen in de onderlinge strijdvragen !!! )

    Op ‘n farm bij Maltahoehe in de Hardapstreek, ongeveer 110 km van Mariental, zijn weer 4 renosters (Neushorings in nederlands) doodgemaakt en de horings afgezaagd. Ook in het noorden gebeurt dat elke keer weer en ook in de wildparken. De boeren zijn al radeloos en sommige verwijderen nu zelf maar de horings, zodat ze niet doodgeschoten zullen worden. Daar wordt nu ND 1 miljoen aangeboden voor de persoon die inlichting kan geven, wat zal leiden tot de inhechtenisname van de stropers.

    Aanstaande zondag is het al Pinksterfeest. Mag de H. Geest iedereen zoveel genade en sterkte en wijsheid en gezondheid geven, die iedereen in zijn dagelijkse leven nodig heeft.
    Net ‘n week later is het Vadersdag: Ik wens ook alle vaders van harte geluk met hun vaderschap. Bij Moedersdag hebben we voor hen mooie bloemen toegewenst, misschien dat de vaders liever ‘n bottel wijn ontvangen en dit dan op hun gezondheid kunnen opdrinken…. natuurlijk samen met de moeder en de kinderen !!!

    Hartelik gegroet en maar weer tot begin van Juliemaand.
    Pater Martin.

    (afbeeldingen geplaatst door de Redactie)

Klik hier voor nog meer verslagen van pater Martin van der Avoird op de site van de Oblaten.

Steun onze parochie

Doneer nu