Teken van hoop voor de hele wereld
Afgelopen woensdag ben ik teruggekomen van een 13 daagse pelgrimstocht naar Rome. Samen met 54 jongeren, 6 priesters, 2 zusters karmelietessen en een echtpaar zijn ze op weg gegaan als pelgrims van hoop. Na een bezoek aan Sint Ambrosius (Milaan), trokken we verder naar de Heilige Franciscus, Clara en Carlo Acutis in Assisi. Carlo Acutis is een jonge man van 16 jaar die op 7 september heilig wordt verklaard, een groot voorbeeld in leven en sterven voor de jongeren. In Rome trokken we met de jongeren door de heilige deuren van de vier grote basilieken en bezochten we de vele bezienswaardigheden. Het was een feest in geloof en leven!
Paus Leo verwelkomde ons op het Sint Pietersplein met de woorden: “Vandaag beginnen we, en in de komende dagen zullen we de gelegenheid hebben een kracht te zijn die Gods genade doorgeeft, die hoop zal zijn, en die licht zal brengen aan de stad Rome en de hele wereld.”
De jongeren hebben mij weer laten zien dat kerk springlevend is. Het geloof van de jongeren, hun enthousiasme, leergierigheid, respect, bevlogenheid, wederkerigheid en energie hebben op mij een grote indruk gemaakt. Deze jongeren zijn niet de toekomst van de kerk, maar het heden!
Als geloofsgemeenschappen hebben wij een belangrijke taak om de jongeren hartelijk en gastvrij te ontvangen. De kennis van de jongeren over het geloof is groot en de persoonlijke relatie met Jezus is sterk. Het zal een hele uitdaging zijn om de jongeren goed op te vangen in onze geloofsgemeenschappen, om samen te lopen met ons geloof in Jezus Christus.
Als ik naar mezelf kijk had ik op deze leeftijd (15-25 jaar) nog niet zo’n relatie met Jezus, laat staan zo’n kennis van de bijbel en ons geloof. Het geloof heb ik van mijn ouders meegekregen, daar ben ik dankbaar voor. Maar deze jonge generatie heeft het geloof zelf ontdekt, of misschien beter gezegd; deze generatie is door Jezus ontdekt en geroepen om Hem na te volgen. Met grote liefde en natuurlijkheid bidden ze (met de hele bus) de rozenkrans, verdiepen ze zich in de leer van de Kerk en ontmoeten ze de verrezen Heer in de viering van de Eucharistie. Het samen zingen in de kerk, bus en metro is een gegeven. Het is een uiting van de innerlijke vreugde, een getuigenis van het geloof, de hoop en de liefde die in hen leeft.
Tijdens de slotviering citeerde de paus uit het werk van Sint-Augustinus: ‘Er brandt een vraag in ons hart, een behoefte aan waarheid die we niet kunnen negeren, die ons ertoe aanzet onszelf af te vragen: wat is echt geluk? Wat is de ware zin van het leven? Wat kan ons bevrijden van de gevangenschap in zinloosheid, verveling en middelmatigheid?’
De jongeren zijn het teken dat een andere wereld mogelijk is.
Ik dank God dat ik hiervan getuige mocht zijn, het heeft mij kracht gegeven om met nog grotere ijver en vreugde mijn priesterlijk werk te verrichten. Graag nodig ik u uit om te bidden voor de jongeren en ook voor mij; dat wat gezaaid is deze pelgrimstocht tot volle bloei mag komen. En dat wij allen de eenheid mogen bewaren en teken van hoop mogen zijn voor heel de wereld.
Pastoor Jochem van Velthoven
