Ik wil mijn verslag beginnen met een reclameboodschap. Gisterenavond aten we in het Syrisch restaurant ‘Smikkelen en Smullen’ aan De Heuvel in Oosterhout. Wat was dat lekker en wat een hartverwarmende familie die voor ons heeft gezorgd. Ik beveel het iedereen aan en het past natuurlijk bij ons doel: Geld ophalen voor projecten in Syrië.
Na het ontbijt deze ochtend, volgt ons ochtendritueel: samen luisteren naar de Podcast van Pater Frans. Het doet ons goed: met elkaar stil zijn en luisteren, in een kring. De tocht van vandaag begint in Woudrichem, een mooi klein stadje met een trotse, maar stompe kerktoren. We passeren het legendarische slot Loevesteijn en vervolgen onze weg door weilanden, over dijken, langs schapen. We kruipen en klauteren ons een weg over, langs en door bomen die zijn gesneuveld op het slagveld van recent natuurgeweld.
Tussendoor zijn er heerlijke gesprekken. De groep pelgrims heeft een heel diverse achtergrond: Rooms Katholiek, Oud Katholiek, PKN, Christelijk Gereformeerd en ook deelnemers die niets met een kerk hebben. Ik ben blij met de gesprekken over Maria, Luther, Hervormingen, kerkelijke ambten, dienstbaarheid. Wat een kans om nieuwsgierig naar elkaar te zijn, elkaar te bevragen, te luisteren, uit te wisselen. Pelgrimeren blijkt een mooi oecumenisch model. We wandelen in meerdere opzichten dezelfde weg.
