‘Zo voel ik dat nu eenmaal.’ Gevoelens als een absolute waarheid waaraan niet te tornen valt. Gevoelens die jezelf helemaal in beslag nemen of als een klap in het gezicht uitgesproken worden.
‘Volg je gevoel.’ Als gevoelens soms zo verwarrend, ongrijpbaar, chaotisch zijn, en niet altijd zijn wat ze lijken te zijn, hoe kun je er dan op vertrouwen? Hoe kunnen we ze leren lezen met verstand? Juist omdat ze zo persoonlijk zijn, zijn ze belangrijk want ze vertellen ons iets over ons leven. Dat vraagt tijd en geduld.
Hoe kunnen we bewust omgaan met onze gevoelens? Afgelopen winter verscheen op internet een video van Nicolaas Sintobin onder de titel: ‘Doe het tegenovergestelde! Ignatiaanse tips voor beter leven in tijden van corona’. En nu is er dan een boekje van deze jezuïet verschenen onder de titel ‘Vertrouw op je gevoel’.
Om je gevoelens te leren verstaan, pleit hij voor een dagelijkse terugblik op de dag met gebed en stilte. Begin met wat je vandaag goed hebt gedaan. Ook al gaat het om kleine of schijnbaar onbelangrijke dingen. Proef ze opnieuw. Misschien wil je wel danken. Daarna kan je stil staan bij ervaringen die moeilijk waren, die pijnlijk waren of een bittere nasmaak gaven. Kijk er naar in het bijzijn van de barmhartige God. Tot slot kijk je vooruit: wat heb je nodig en wat zou je zelf kunnen geven. Spreek erover met God als een vriend(in) met een vriend(in).
Er komt letterlijk meer bewegingsruimte in deze zomer. Misschien een goede tijd om onze innerlijke ruimte te laten groeien door de weg te leren kennen in onze gevoelens.
Pastor Edith Hertog
