Tijdens de veertigdagentijd horen we teksten die vertellen over Gods verbond met mensen en over de verbondenheid van mensen met elkaar. Steeds opnieuw spelen deze teksten zich af op het grensgebied van dood en leven; bijvoorbeeld de teksten over de zondvloed, de beproeving van Abraham als hij zijn zoon moet offeren en de Tien Geboden in de Woestijn. In het evangelie horen we hoe Jezus Christus een nieuwe dynamiek geeft aan Gods verbond met zijn mensen:
Allerlei grenzen tussen mensen worden ongedaan gemaakt.
Juist in deze tijden van afstand merken we hoe belangrijk de verbondenheid met andere mensen is. Een mens is niet enkel individu. Wij zijn wezenlijk gemeenschapswezens. Deze wederkerigheid van het menselijk leven kunnen we ook herkennen in onze verhouding met God en met de Schepping. Ons hele bestaan is van deze wederkerigheid doortrokken.
Vastentijd, vastenactie, de eucharistie en de andere vieringen willen mensen verbinden, met elkaar en met God. Met deze inzet heeft de liturgiegroep gewerkt aan de liturgie van de komende weken.
