Geef mij je hand

Het feest van de Eerste Heilige Communie

Gespannen staan Maud, Imme en Finn met een rode roos in de hand op zondag 30 mei achter in de Maria Magdalenakerk klaar om met pastors Joost en Edith naar het altaar te lopen.
In een feestelijke viering gaan zij hun Eerste Heilige Communie ontvangen.
Het koor zingt: ‘Wees welkom allemaal’. In het lied horen we van Jezus, die de mensen kent en die er altijd voor hen wil zijn, groot en klein.
In december vorig jaar zijn Maud, Imme en Finn al aan de voorbereiding van dit feest begonnen, vaak thuis met de hulp van hun ouders, maar ook samen in de kerk. En vandaag is het eindelijk zo ver.

Aandachtig luisteren ze naar het gedicht over ‘Barmhartigheid, dat Ilona, de moeder van Maud, voorleest. En naar het evangelieverhaal van de ‘Barmhartige Samaritaan. Pastor Edith vertelt het bekende verhaal met behulp van enkele prachtige tekeningen. In een gesprek met de communicanten daarna horen we dat elkaar helpen echt belangrijk is in het leven en dat God daarbij best een steun kan zijn, zeker vandaag in deze viering. Na de voorbeden helpen Maud, Imme en Finn de altaartafel klaarmaken. Ze dragen de kaarsen en bloemen aan, de beker en het brood, de wijn en het water. Maar ook aan mensen die geen gevulde tafel hebben, is gedacht. Voor het altaar zetten ze een rijk gevulde mand met etenswaren. Pastor Joost legt uit dat de communicanten deze gaven verzameld hebben voor de Voedselbank en nodigt de aanwezigen in de kerk en thuis uit om bij een bezoek aan een communicant ook een product mee te nemen voor de Voedselbank.

Na het tafelgebed en het samen bidden van het ‘Onze Vader’ worden Maud, Imme en Finn als eerste uitgenodigd. Het is nu voor het eerst dat ze mee mogen doen aan de Heilige Communie, de maaltijd van de Heer en dat ze dat voor de rest van hun leven kunnen blijven doen.
Nadat iedereen de communie ontvangen heeft, helpen de communicanten weer bij het afruimen van de tafel. Het leken wel volleerde misdienaars.
Tot besluit kregen Maud, Imme en Finn een blijvende herinnering aan dit mooie moment in hun leven, een gebedsdobbelsteen, omdat bidden soms zo moeilijk is.
Met het lied ‘Dank U’ sluiten we de feestelijke viering af met een applaus en een ‘van Harte proficiat’ voor de communicanten. Om nooit meer te vergeten!

• 

• 

•