Op de Witte Donderdag komen we samen rond de tafel, het altaar. We leren Jezus kennen als een dienaar die de voeten van zijn leerlingen wast. We vieren ook de instelling van de Eucharistie en dat heeft alles met de voetwassing te maken. Jezus maakt zich klein omwille van anderen. Hij dient. Hij geeft zichzelf weg. De viering eindigt bij het rustaltaar waar nog een korte uitstelling van het Allerheiligste plaatsvindt. Opvallend genoeg heeft de viering een open einde: geen zegen!
De volgende dag, op Goede Vrijdag, gaat de viering verder: we komen samen rond het kruis en lezen het passieverhaal. De viering eindigt in stilte bij het kruis, opnieuw een open einde: geen zegen!
Op zaterdagavond komen we samen voor het derde deel van de Paasdriedaagse: de paaswake. In een wake van lezingen leren we God kennen als een God van leven, steeds weer opnieuw. We vieren de verrijzenis van Jezus Christus uit de dood, maar daarmee ook onze eigen doop. In onze parochie heeft de 20-jarige Joanisleidy zich gemeld om het Vormsel te ontvangen. Haar stap mag een voorbeeld zijn voor ons allemaal. De Paaswake zal dan ook in gejubel eindigen. Jezus Christus is werkelijk verrezen. Zegt het voort!
Rob van Uden, teamleider